terug in Puerta Vallarte

Zo, terug bij het beginpunt Puerta Vallarta met zijn prachtige boulevard langs de kust, opgeluisterd door kunstwerken.
Lekker helemaal afgewandeld , ergens lekker gegeten en ondertussen het kleurige straatbeeld bekeken...zalig! Hierbij geluk gehad dat er een kleurrijk optreden was van indianen. (zie album en klik diavoorsstelling aan)
sÁvonds bij een klasse Italiaans restaurant gegeten en daarna nog even naar de Martinibar om afscheid van Marian en Hendrikje te nemen.
Onze laatste avond zullen we een optreden bijwonen van een Mariachi band . Even van te voren wat aanborrelen aan de overkant in de vroegere bar van Viola Holt die hier ook enkele jaren heeft gezeten.
Zo een mariachi band is het absolute einde, je krijgt er echt kippevel van....prachtig.
Onze laatste dag is aangebroken en om half 5 nemen we het vliegtuig dat ons na een reis van 23 uur weer naar het koude Nederland brengt.
Einde van een geweldige vakantie!!!!!

terug naar de Cantina

Nog eens naar de Cantina geweest om de heerlijke Mexicaanse sfeer weer te proeven.
"De meisjes"de foto's van hun laten zien en ze vonden ze prachtig en ze worden ook naar hun e-mail adres gestuurd.
Een taxichauffeur bij de kraag gevat die ons over 2 dagen terug naar Puerta Vallarte zal brengen waar we onze laatste dagen in Mexico zullen slijten.
Vrijdag onze afscheidsavond bij Bigotes doorgebracht waar we weemoedig afscheid van onze vrienden hebben genomen met de belofte dat we zeker terug zullen komen.

Woensdag's ....de Markt.

De markt op woensdag in San Patriocio is ook altijd een trefpunt. Vele bekenden zakken dan of naar de markt, met of zonder hond :-).
Daar is dus letterlijk van alles te koop, autoonderdelen, schroeven, kledij, cd's , groenten en fruit...noem het maar en ze hebben het! Zelfs ook gekleurde kuikentjes.... vonden wij minder en dierenrechtorganisaties zijn er hier niet.

Al bij al een enige sfeer maar bloedheet onder de stalletjes. Je zou dus denken, op tijd gaan, maar dan is er nog niets aanwezig. De meeste Mexicanan staan niet zo vroeg op en te veel werken is ook niet gezond :-).
Vooral de indiaanse stalletjes vallen op met hun prachtige kunst en hun kleurrijk geweven tafellakens en stoffen.
Eignelijk kan je er uren slenteren, niet te snel, want het is te warm en op tijd natuurlijk de heerlijke hapjes en sapjes tussendoor!

De dagen in Melaque

De volgende dagen relaxt doorgebracht met zwemmen, shoppen en luieren op het strand bij Bigotes waar we altijd een hoop vrienden treffen.

Martha (de gastvrouw) komt regelmatig met de fles tequilla en we moeten met haar toasten.

Zo blijven we dan in vrienkring lekker ontspannen zitten tot de zon ondergaat terwijl ondertussen Martha haar dansjes uitvoerd. (enig mens!)

La Manzanilla

La Manzanilla is een kustplaatsje 15 km verder waar een stuk mangrovebos is met krokodillen.
Om half 10 de bus genomen, altijd een leuke belevenis. Terplekke naar de krokodillen, waar je heel dicht bij kunt komen, maar in Mexico is alles mogelijk!

Toen 7 km de kustlijn afgelopen en het was warm, geen water mee... tot we bij een prachtig resort kwamen met heerlijk zwembad met ligbedden. Hier hebben we de rest van de dag doorgebracht met kuieren, een hapje en een drankje.

Alleen......moe en warm...moesten we de 7 km teruglopen (geen andere mogelijkheid). Om 6 uur zaten we kapot en beetje verbrand weer in de bus naar Melaque.

Melaque

Onderstaande links staan ook al in de tekst en enkele foto's van pelikanen.

Een impressie van de dag (met walvissen)

Voor een sfeerbeeld van de Cantina download volgende powerpoint-presentatie.

Tenacatita

9 uur vertokken en een schitterende dag, zon natuurlijk en warm (altijd meer dan 30) en vooral niet te veel wind wat een goede zaak is voor onze boottocht op zee. Na een half uurtje op zee brulde onze schipper Alexandro "aan de linker kant walvissen"! 3 stuks en natuurlijk een sensatie en voor ons een enorm geluk dat we deze dieren te zien kregen. Vorige dagen had Wilfried ze al twee keer in de verte gezien, maar goed nu zien we ze op zee en onze kapitein stevende op de walvaissen af. Toen we bijna op de plek waren...... niets meer te zien. Even blijven wachten zo een 5 min en plotseling waren ze daar. Nog iets dichterbij en inderdaad op een 10-15 meter van ons af zagen we ze duiken en omhoog komen.

Een lieve lust om deze dieren zo te zien! Eigenlijk te gek voor woorden en een enorm geluk dat we dit mogen meemaken. Bleek ook toen we terug waren, dat veel Mexicanen de foto's (zonder telelens) wilden zien. (zie ook presentatie). Toch ook een beetje angstig om zo dichtbij te zijn, want ze zijn inderdaad enorm groot en het bootje voelde zo klein aan. Een klap van de staart en bootje ligt zo onderste boven. Na dit avontuur verder langs de kust naar Tenacatita, de mangroven in. Het leek wel of we in de Amozanas zaten, Wilfried en de schipper maar takken opzij duwen om de boot door de mangroven te krijgen.

Eenmaal uit de mangroven kwamen we aan in Tenacatita waar Marian en Wilfried uitstapten en naar de baai, het strand liepen, zo een 200 meter. Onze schipper met de boot terug in de mangroven om ons dan aan de kust terug op te pikken. Eenmaal op het strand, lekker installeren in de schaduw met een biertje en wachten op onze schipper om iets te eten. De visjes zijn hier zeer lekker. Daarna gewoon lekker geluierd, gezwommen en gesnorkeld. Prachtige vissen en allerlei kleuren, groen met blauw, dikke precies kogelvissen met zwarte spikkels, alleen..... het koraalrif leek niet meer zo gezond. Maart goed we zijn geen experten en moeten we dus eens opzoeken. Veel Koraalriffen, mondiaal verkeren namelijk in de problemen...... In ieder geval was het een prachtige dag en een beetje verbrand door zee en wind terug naar huis.
Een impressie van de dag (met walvissen)